Ma tha thu, mar a h-uile duine againn, air a bhith a ’slaodadh rudeigin socair agus mìorbhuileach aig àm aonaranachd coronavirus, is dòcha gu bheil thu air tuiteam (tron làrach seo eadhon!) Air leughadh rianail Sir Patrick Stewart de na sonaidean Shakespeare gu lèir. Tha e foirfe agus tha e mìorbhuileach na h-obraichean seo a chluinntinn air an leughadh le cuideigin a tha cho domhainn a ’tuigsinn a’ chànan sin. Agus ma tha thu air a bhith a ’leantainn air adhart, is dòcha gum faca tu an ro-ràdh gu sonnet 18, aon de na dàin as ainmeil aig Shakespeare agus cuideachd toiseach sreath de dhàin a tha coltach gu bheil iad a’ laighe air tàladh romansach agus is dòcha gnèitheasach an ùghdair. ri fear eile.
Thoir sùil air an dreuchd seo air InstagramA ’bruidhinn air an leabhar, beagan cùl-taic air sin cuideachd. #ASonnetADay
Post air a roinn le Pàdraig Stiùbhart (@sirpatstew) air 6 Giblean, 2020 aig 4: 55f PDT
Tha an teòiridh gu robh Shakespeare nas cumhachdaiche chan e fear ùr a th ’ann idir . Tha sgoilearan airson grunn bhliadhnaichean air a bhith a ’cunntadh (agus a’ reusanachadh) an iomadh sonnets a chaidh a sheòladh gu leannan fireann (an Òigridh Cothromach), no balach milis mar ann an Sonnet 108:
Chan eil dad, balach milis; ach gidheadh mar ùrnaighean diadhaidh
Feumaidh mi a h-uile latha a ràdh mun aon rud,
A ’cunntadh nach eil seann rud sean, thusa, mise thusa,
Eadhon mar nuair a chuir mi an toiseach ainm naomh ort.
Tha Stiùbhart a ’toirt geàrr-chunntas gu h-àrd, tha sreath slàn de sonnets coisrigte don Òigridh Cothromach seo, a’ caoidh gaol a ’bhàird dha, ga chomharrachadh agus eadhon, mar ann an sonnet 20 (a rinn Stiùbhart an co-dhùnadh a bhith a’ sgiobadh air sgàth mar a tha e a ’bruidhinn mu bhoireannaich) a ’caoidh gnè fireann na h-òige. Cha robh romansa co-sheòrsach soilleir (airson an àm seo) co-sheòrsach nan sonnets mar chleachdadh air bàrdachd Ealasaid an dàrna cuid, bha e gu math sònraichte agus mar sin, gu math brìoghmhor. Agus chan urrainnear a sgrìobhadh dheth mar shamhla no stoidhle breugach .
Tha sreath nan sonnets ag innse sgeulachd iom-fhillte, fear far a bheil am bàrd air a ghlacadh eadar a bhean dhorcha agus an òganach bàn, a dh ’fhaodadh eadhon a bhith a’ buntainn riutha fhèin. Tha mi dèidheil air an sin, agus leis gu bheil na sonnets nas duilghe faighinn a-steach agus mar sin chan eil an aithris neònach aca cho aithnichte na a ràdh, cuilbheart na Romeo agus Juliet , a ’toirt air an fho-theacsa nas neònach a bhith a’ faighinn a-mach dìomhaireachd draoidheil.
Tha sgrùdadh air na sonaidean agus na h-eileamaidean neònach aca buannachdail, ach cuideachd dùbhlanach. Glè thric bidh cànan agus meafar nan sonnets duilich a dhol troimhe, an coimeas ri obraichean eile. Agus mar a thuirt sinn, chan eil iad uile nas sàmhaiche, no toilichte. Agus a bheil làthaireachd na queerness seo anns na sonnets (agus ann an obraichean eile de Shakespeare) a ’ciallachadh gun urrainn dhuinn ìomhaigh gay a thoirt dha?
Is dòcha nach eil. Tha am boireannach dorcha, còmhla ris an fhìrinn gu bheil fios againn gu robh Shakespeare pòsta agus an robh clann a ’dèanamh a’ bheachd a bhith a ’tagradh Shakespeare mar gay fhèin, duilich agus cuideachd cùis mhòr a dh’ fhaodadh a bhith a ’cur às do dhà-ghnèitheach. Ach cha bhiodh eadhon a bhith ga ghairm bi a ’toirt a-steach rudan gu tur, dìreach air sgàth nach eil na beachdan ùr-nodha againn a thaobh taobhadh feise a’ buntainn. Ach bu chòir dhuinn gu cinnteach Shakespeare a leughadh mar ùghdar nas cumhachdaiche, agus a bhith a ’faireachdainn reusanta ann a bhith a’ coimhead air gin de na h-obraichean agus na caractaran aige tro lionsa nas binne.
(ìomhaighean: Wikimedia Commons)
Ag iarraidh barrachd sgeulachdan mar seo? Bi nad neach-clàraidh agus cuir taic ris an làrach!
- Tha poileasaidh beachd teann aig a ’Mhàiri Sue a tha a’ toirmeasg, ach gun a bhith cuibhrichte gu, mì-mhisneachd pearsanta a dh ’ionnsaigh duine sam bith , gràin air cainnt, agus trolling.—
